Aynı yumurtadan türeyen iki canlının bile parmak izleri farklı yaratıldı
Savrulan hayatların, acıyı tatmışların, dik durmaya çalışan dallarından döküldü yapraklar
Umut insanlarda arandı, anlaşılmaya çalışıldı ruhlar ve anlaşılmamayı öğrendiler birer birer
Gönül bağını yapan sevgi sarmaladı kalbi, fakat bu ortak duygu bile anlam karmaşasındaydı
İnsanlar akıllı varlıklardı, okuduktan sonra bir kelime yeterdi anlamaya ve de yitirmeye aklı
Aynı kandan, candan insanlar bile şüpheye düştü birbirlerinden ve benzer hayatlar tanıştı aniden
Bildiklerimiz, bilmek istediklerimiz ve bilmek zorunda olduklarımız yarıştı birbiriyle, kaybedenler unutuldu
Ve kimse kimseyi anlayamadı tam anlamıyla, bu da dünyadaki zulümdü, ölümden sonra.
