İlleti tamme
ve malul
yek avaz olup
vusledince
ve abı kewser
ile ruhlarını
gusledince
işte o vakit
bakiyet bir baran olur
dökülür
dallarından
tebessum ağacının…
İşte o ağaç
Sensin…
İçinde berkiterek
Biriktirdiğin
Tertemiz sevginde
Yıkalı
Nefesin…
Ey êşq..!
Serencamı sazendenin
Bahtına
Yeşilin tonlarını
Ör…
Nehrin öte yakasına
Sür atını…
Ve ötesini bırak
Akıversin çılgın suların
Göğsünde
Gitsin kaybolsun
Unutulsun
Yitenin
Dehliz sırtlarında..
O sayfa bir daha
Açılmasın…
Sukutu giyinsin dudaklar…
Sukutu
Yani hişbûn…
