Farklılıklar yaratır insan insanda
Aşk mı denir sevgi mi denir,bilinmez
Takıldı bir tek senin gözlerine gözlerim
Mazi acıyla doldu,umut aranmaz oldu artık
Acıktım varlığına,belki ondandır kilo almayışım
Nasıl temizleniyor bu kalp gözyaşlarıyla bir bilsen
Unutamadığım biri de kıvırcık kızımız
Rahat durmakta zorlanıyor dünyam,
durmasında
Ustalaştım kalbini bir bir yazarken
Sakin ve sessiz bir o kadar da öfkeli gibiyim
Ta ki gidişinin ayak seslerini duyana kadar
Adım adım,belki
benden giderken ki koşuşun
öfkemi dindiremez oldum
Olsun hayatımın sırrı oldun
yine terk edemedim seni
Galip gelen bu sefer tanrı,
garip
Lakin güçsüz olduğum da anladım
tanrıya yenik düşmeyi
Ulaşamıyorum artık gökyüzüne
mas mavi,tanrı gibi resmen
inanmak istiyorum tek sözüne bile.
