Ben masumdum, sadece seviyordum.
Öpmek hakkımdı diye düşünüyordum,
Neden olmasın ki?
Ben seviyordum, insan insanı sever.
Kokunu duyuyordum, diyordum işte o!
Siyah yakışıyordu sana,
Rujun vardı kırmızı değil, kahve tonları
Kırmızı olsa severdim
Ama kırmızı değildi,
Ben yine de seviyordum,
Dudaklarının hatırı vardı.
Gülüyordun sen, gözlerin gülüyordu.
Ben en çok o zamanlar seviyordum seni.
İnsan insanı sever.
Suç değil bu bence, yani olmamalı.
Yani benim aklım o kadarına eriyor
Cahillik de ister
İstersen kendini bilmezlik
Ama insan insanı sever.