“İnsanların potansiyeli onlara verilen değerle orantılıdır” diyoruz peki neden hala onlara gereken değeri vermiyor ve daha da ileri giderek onların hayallerini yok sayıp haddinden fazla eleştiriyoruz ?
Bunun çok nedeni var ama en önemlisi daha öncesinde bizimde aynı şeyleri deneyip sonrasında başarı elde edemediğimiz içindir. Bazen değil başından beri unuttuğumuz çok şey var. Evet. Biz hayal kurduk ve başaramadık. Peki çalıştık mı? Yeterince terledik mi? Geceleri ansızın uyanıp boş geçen her günümüz için yaş akıttık mı? Tabi ki HAYIR! İnsanlar denemeyi farklı şeyler yapmaktan ibaret sanıyor ve böyle düşünerek çok yanlış yapıyor. Eğer bir düşüncede, bir hayalde, bir çabada süreklilik yoksa bu da bizim ne kadar dirençsiz olduğumuzu ifade ediyor.
İnsan eğer gerçekten istiyorsa yorulmalı, bu gün olmadı mı? Yarın tekrar denemeli ama dünden daha heyecanlı ve daha yürekten!
Saçma sapan mazeretlerin arkasına sığınarak, bize verilen kısıtlı zamanı göz göre göre boşa harcayarak, biz korkup yapamadık diye başka umutların hayatını bitirerek hiçbir yere varamaz ve git gide sünepe bir hayata sahip nesiller yetiştiririz.
Sözüm odur ki artık bahanelerin arkasına sığınma vakti değil! En değerli sermayemiz olan zamanımızı boşa harcama vakti değil! Saçma sapan nedenlerden dolayı insanları yargılama vakti değil! Bu gün olmadı diye yarın sıfırdan başlama vakti değil!
Artık vakit ; insanlara umut verebilme! Onlara yapabilirsin diyebilme! Her geçen gün daha vizyoner nesiller yetiştirebilme ve daha da önemlisi insanlara kim olursa olsun değer verebilme vakti!
Nuh.R.AYDIN
