Bilmediğim odalarda geçti ömrün sen benim kanımdan olandın oysa bana demeyin şimdi o kimdi diye o benim yakınımdı ama uzaklığı seçmişti ..
birgün dediler hali vakti iyi değil ah dedim şimdi üzülmek ağlamak vardı ağlayamadım insan ağlayamadığına üzülür mü üzüldüm vardır insanoğlunun böyle garip yanları ..
Ama duamı asla eksik etmedim bunun tarifi bi başka kaybetmek üzereyim biliyorum ama kaybetmekten değil var edemediğimiz anılarımızdan acıyordu kalbim ..
vakit İsmini Minareden duyma vaktiydi solmuştu benzi bitmişti nefesi artık hiç olmayacağının habercisiydi o Sela ..
vakit geç olmadan adını seladan duymadan önce sahip olduklarımızın kıymetini az zamanımızın kıymetini bilmeyi öğrendim bu ayrılıkla ve acıdır ki çocukken daha çok özlüyordum seni …
