Bende isterdim bir gece olsun şu yastığa kafamı rahat koyabilmeyi,
Koyduğum gibi uyuyabilmeyi,
Herkese yuva olan yatağın bana tabut soğukluğu vermemesini isterdim mesela,
Sahi çok mu bu dileğim?,
Kafamın içindeki sesleri susturmayı dilerdim,
Gözlerimi her kapattığımda farklı senaryolar kurmamayı,
Hayatı olduğu gibi kabullenip yaşamayı,
Duvarlarımı yıkmayı,bendimi aşmayı,
Her bahanesinde sigaradan bir nefes daha almamayı,
Konuşmayı isterdim mesela gerçekten sevdiğim biriyle,
Duvarlardan sıkıldım keza,
Yitip giderken küllerimden doğmak isterdim zümrüdüanka misali,
Kaf dağının ufuklarında süzülmeyi,
Odamın tavanına bakarak hayal kurmaktanda sıkıldım,
Boş boş oturup dertlenmektende..
Sahi insanın bir amacı olmalı şu boş dünyada,
Olmalıki içini doldurabilsin,
Öyle sarmalıki benliğini diğerlerinin yokluğunu bastırsın,
Maskelerimden kurtulmak isterdim,bütün yalanlardanda,
Sırf ölmemek için yaşamak olmamalı gaye,
Ne dönülmez akşamın ufkundayım,
Ne dibi kadar seviyorum cehennemin,
Ne bir sevdiğini duyardım,ne sevildiğimi,
Ne de sırf bunun için sevebildim birini,
Yolun sonuna geldim sanki her ölüm bir başlangıçmıdır?,
Yoksa gerçekten öldüğüm zaman bitermi hikayem?,
İnan bilmiyorum zaruri nefes aralıklarında keşfedeceğim,
Kalbim tekrar atmaya başladığında bileceğim,
Ölümden sonra hayat nasıl..
