Kahve gözlüm
Belki ben gelirim rüyana
Belkide
Bu gece bir serçe konar omzuna
Şaçlarından tırnaklarına bir ürperti sararsa seni
Beni hatırla
Hüzün bakışlım
Bak yokum
Bir yalanın içinde ki tek gerçektim oysa
Şimdi
Şimdi sabahın köründe hangi gülüş uykumdan edebilir beni
Bu gece
Uyumadan hiç bekler misin beni
Kahve gözlüm
Ötüken nerede
Ya benim günaydınlarım
Öyle ya
Hayat bir hayal
Ben UMut
Sen yangın
Ve şimdi hangi ateş har olur eteklerimde
Kim tarar kırılan yerinden şaçlarımı
Ah sevgili
Parmak uçlarım yanıyor
Şiirler oysa
Oysa şiirler nasılda şendi
Gözlerimde açmıştı ömürlük papatyalar
Bizimkisi bir kelebek hikayesi
Yada bir palyaçonun son gösterisi
Sevgili
Neydi leblerinde giz
Bu yangın neyin nesi
Bu şiirlerin hali ne
Bak şiirlendin yine
Sevgili
Benim ela gözlerim kahve bir kurşuna kurban gittiğinde 11 ydi temmuzun
Şimdi gece şiir
Gündüz roman
Yüreğimde
Ötüken bakışlı
Kürşad yürekli
Delice
Bir Efsanesin.
