Yok yere bir hayale daldım çıkamadım içinden, üzüldüm tabi düştüğüm durum yüzünden. Aptallık etmeyip ilk kazandığım paranın tatlılığına alışmasaydım belki de hayalim gerçek olabilirdi.
Şimdi arkadaşlarım istedikleri yere gitti e haliyle mutlular. Bana söylüyorlar nereye gideceklerini bende yalan bir mutlulukla ” aaa çok güzel sevindim vs.” diyorum. Eğer üniversiteye bende çalışsaydım onlarla gidebilirdim ama ben ne yaptım ? saf bir aptallıkla her şeyi bok ettim. Dershaneden kaçıp kız arkadaşımın yanına gideceğime oturup adam akıllı çalışsaydım yapabilirdim, salak değilim ya yaparım heralde. İlk kazandığım para tatlı geldi tabi, zaten dershanenin parasını da kendim ödüyordum hatta evin faturalarını da (su,doğalgaz,internet,elektrik,mobil) kendim ödüyordum bu özgüven getirmişti aileme yardım ediyordum hoşumada gidiyordu. Yaptım bir hata çalışmadım aslında ikinci hata bu çünkü 2.yılım. Hatamın farkına vardım geçte olsa 🙂 Babamla oturdum konuştum askerliği 3 yıl tecil ettircektim bu yıl kendime çeki düzen vereceğim adam akıllı çalışacağım kendime bir iyilik yapacağım başka çare yok.
Annemi daha fazla üzmeyeceğim bu bezgin halimden vazgeçip derslerime odaklanacağım, boş hayallere dalmayıp bunu başaracağım benim arkadaşlarımdan eksik bir yanım yok…
