Ey Kerbela !
Ey kara matemin yurdu!
Ey insanlığa kılıç çekilen yer!
Ey suyun Hz. Hüseyin’e (a.s) akacak yer bulamadığı toprak !
Ey cehaletin yazıldığı kağıtların mazisi!
Ey Eşref-ül mahlukattan,Eşref-ül safiline açılan kapı!
Ey kılıçların haklılara çekildiği el!
Ey müslümanın müslümanla imtihanının başlangıcı!
Ey Hz. Hamza’sız (r.a) korkakların korkusuz olduğu yer!
Hz Ali’siz zalimlerin alim olduğu devran !
Ey Yezid ! Ey Yezid! Ey Yezid !
Hz. Hüseyin’e kıyanlar!
Ey Hz. Peygamber (sav) elindeki toprağın kana döndüğü gün !
Kara matem..
Bugün Irak’ta ağlayan çocuğun gözyaşının sebebi sensin Kerbela.
Bugün Suriye’de ölen mazlumun ahı sana Yezid.
Bugün Türkiye’de ah alanlar yoldaşın Yezid.
Bugün Doğu Türkistan seni bekler İmam Hüseyin..
Bugün Gazze’de atılan taşlar senin bağrından kopma Kerbela.
Bugün ağlayan anaların gönlü, kurban olayım gitme Hüseyin diyen anaların gönlü..
Kurban olayım gitme diyenlere ; “gitmessem kimse haksızlığa dur demez!” diyen İmam Hüseyin. .
Sen gittin ,haksızlığa dur diyenler de gitmiş ardından. .
Gel. .
Gel. .
Dur de haksızlığa. .
Yüreğimiz Kerbela,
Toprağımız Kerbela . .
Bir tabak içine binlerce matem sığarsa adı aşure olur. .
Acıyı anmak,anlamak dileğiyle Aleviler (!),Sünniler (!),Caferiler(!),Yezidiler (!)