kopan kıyamette,ölen çocukların ahı
katillerin dilinde eksilmeyen ‘vah’ı
kopan kıyamette,ölen çocukların ahı
katillerin ellerine kınadır kanları
üstünde yürüdüğümüz çatlak yollar
yol gösteriyor çizgiler
üstümüze sinen isin kokusu
tüm çiçekleri gereksiz kılıyor
gözünde yaş her bir çocuğun
oyuncak için ağlamıyor bu sefer
kovalamaca oynuyor karanlıklar
korkutuyor acizliğinden yararlanarak
yağmur yağınca toprak değildir
cansız bedenlerin gül rengi parfümüdür kokan
duyduğumuz çığlıklar
annemizin ninnisi gibidir artık
ışığını kaybetmiş güneş
sadece yakıyor gözlerimizi
dünyanın karanlığı
gitgide kör ediyor
antika merhametimiz paranın sergisinde
açık arttırmayla satılıyor iyilikler
kırmızıyla çerçevelenmiş kahkahaların
kan ve kin kusan dudakları
kopan kıyamette,ölen çocukların ahı
katillerin dilinde eksilmeyen ‘vah’ı
kopan kıyamette,ölen çocukların ahı
katillerin ellerine kınadır kanları
