Pekala kuralları ben koymamıştım öyleyse neden onlara uymak zorundayım. Acı gerçek etrafımdaki sevdiğim ve beni sevdiklerine inandığım insanların benden bekledikleriyle, yapmak istediklerim uyuşmuyor. Ya kendi yolumu seçip içimden nasıl geliyorsa öyle davranacağım yada benden bekleneni yapıp ruhsuz ve büyük ihtimal mutsuz olacağım fakat vicdanım rahat olacak. Her iki ihtimalde de huzur yok. Bugüne kadar hep başkalarının isteklerine göre hareket ettim. Sürekli birileri hayatımın kontrolünü eline almaya çalıştı. Bana hep ne yapmam gerektiğini söylemeye çalıştılar. Sanki böyle bir hakları varmış gibi. Bense hayır demeyi bilmediğimden mi veya kendi seçeceğim yolun doğruluğundan emin olamadığımdan mı bilinmez hep olanların dediklerini yaptım. En çok da kalpleri kırılmasın diye aile baskısına boyun eğdim. Fakat öğreniyorum etrafımdaki herkesi mutlu edemeyeceğimi, istediklerini yapsam bile hep yapmadıklarımı görecekler. Ben artık kendi yoluma bakmak kafamın dikine gitmek istiyorum. Çünkü ben hikayedeki Küçük Kara Balığım.
