dün gece oyle eşsiz ve benzersiz profesyonel 1 operasyona sahıd oldum ki ufkum tutuldu acıkan birinin ne yapması gerektiğini öğretiyordu sanki. Etrafına baktı kimse yoktu koyuldu yola sinsice ayak parmakları üzerınden mutfaga gıdıyordu yavas yavas buzdolabının kapağını actı içten bir gülümsemesi belirdi öyleydi ki buzdolabını göremeyen hazine sandığı sanardı. öyleydi zaten nefis yemekler hazine sandığını aratmıyordu mat olmamak elde değildi. Yavas yavas yemekleri tepsiye aktardı hersey tamamdı bır sey dısında çay yoktu malesef olmayacaktıda çünkü bardak ve kasıkların cılız seslerı uyuyanları uyandırabılırdı ve bunun sonucunda operasyon bertaraf olabılırdı öyle bir risk kesinlikle göze alınamazdı. Çaydan vazgeçmek zorundaydı ki canını sıkıyor olsa bıle vazgeçti çünkü bu yolda çekilen her sıkıntı mübahtır. Yakalanmaktansa devam etmeyi yeğledi. Ekmeyi ve tepsiyi alıp mutfağa girdiği gibi sinsi sinsi mutfaktan çıkabildi. Operasyon basarıyla tamamlandı. Mutluluk saçıyordu, almıs bır sarkı dudaklarını gıdıyordu, odasının yoluna koyuldu afiyetle açlığını gidermek için.
