Hayallerimiz, uğrunda tüm yaşamımızı harcadığımız soyut şarkılarımız bizim.. Her şeyden vazgeçtiğimiz ama her şeyi onda kurduğumuz gerçekliğimiz… Bazen bir ışık görürsün, sebepsiz, anlamsız gelir herkese ama peşinden öyle bir gidersin ki tüm gidişler gurur duyar seninle.. İç çekersin acıyla ama tüm acılar imrenir hislerine.. İşte öyle bir şey tam olarak, işte tamda oradayım şimdi, yalnızlığın özgün acısıyla, pişmanlığın tatsız buğusu dolandı bedenime, sardı ellerimi ve tüm hislerimi… Tam da oradayım şimdi… Ne gidebilecek gücüm ne de kalabilecek umudum var gözlerimde.. Şaşkın, umarsız ama bir o kadarda hüzünlü bakışlarım artık denize yazılmış bir yazı gibi… Ne söylediklerim değerli nede yaptıklarım.. Tek hüzün yapamadıklarım.. Neydi o gizem denizinde yanlış rotaya sürükleyen gemimi.. Neydi bu kadar çok severken fark ettirmeye yanlışları… Geçti elbette… Zaman, zaman değil artık,, umutlar esarete gidenin bağsız prangaları..ve özlemler kavuşma umudu olmadan ölümün gölgesi.. Hangi uyku huzur verir tek bakışında hayal kalmamış olana.. İşte öyle bir yerdeyim… Tam da oradayım… Sensizliğin uykudan arınmış gecelerindeyim.. Bundan sonrasında anlar zaman değil, bundan sonrasında sevgiler eziyet…
