Yüreğim herzaman yalnızdı
Karanlıkta ve leş şehrin leş sokaklarında
Yapa yalnız çıplak ayaklarımla yürürdüm
Kimi zaman biri olur ama
Herzamandı herzaman yalnızlığımlaydım
Bazen bilmediğim şehrin caddelerinde gezerdim
Bazende loş ışık altında banklarda uyurdum yalnızlığımla
Su gibi akıyordu zaman
Zaman acımasız, zaman vefasızdı
Kimi zaman yüreğim sızlardı
Ellerime batmış bir gülün dikeni gibi
Sen çıka geldin hayatıma
Bianda kapıyı çalmadan giriverdin gönlüme
Sen,sen ey gözlerinde mevsimler açan kadın
Sen ey mevsimlerimin güneşi
Sen ki karanlığıma güneş gibi doğdun
Kimi zamanda inci gibi parıldadın
Kimsesiz olan beni
Dünyanın en değerli insanı yaptın
Ne yalan nede dolan benim sevdam
Sen giriverdin ya şu gönül köşküme
Artık ebediyen orda kalacaksın
Nedensizlerimin nedeni
