Fırtına öncesi bir sigara yaktım. Sahilin en güzel sandalıydı yaslandığım. Rüzgar tenimi okşuyordu. Uğultusu bir kadın ağlayışı gibiydi. Kadınları ağlatmayın gözyaşları incidir onların. Özlemedim, artık bir kadını özlemek istemiyordum. Özlemek canımı acıtıyordu. Bıktım artık özlemekten bende insanım neticede. İnsan olan bıkar hüzünden. Zaten içten gülmek çocukların işi artık. Görmek istemiyordum seni. Bir gece yarısı daha sona eriyordu. Bir sokak lambası daha güneşe bırakıyordu artık parlaklığını. Kendimi dinliyordum biraz sövüyordum biraz övüyordum. Olur ya bir gün görürsen beni parmak uçlarında yürü görmek istemiyorum yalan gülümsemeni.
Hayata dair ne varsa ağaç dallarında gizlidir.
