Efkarlı bir şarkı eşliğinde bizi yazmaya zorlayan insanlar diyorum. Mevzu sadece bu olsa her şey daha kolay olabilirdi belki. Kimisi kendini olmayacak şeylere vurup unuturdu kimisi de içine atıp yutkunurdu. Hangi tipsiniz?
Sahip olmadan yitirdiğimiz insanlara kaybettiklerimiz deme hakkımız olmalı yine de. Çünkü fizik şartlarında bir sahipsizlik görünse bile kalben sahip olduklarımızdır en çok kaybını hissettiklerimiz. Evet birini hiç sahip olmadan kaybettim. Silik bir silüet gibi göründüğüne emin olamadan yok oldu.
Olsun. Olsun varsın şanslı olanlardan değildik belli ki. Şansın ne olduğunu bile sorgular bir günde şanssızlığıma yazıyorum öyleyse. Şerefe tatlım, kelimeler tokuşsun gözyaşlarım yanaklarımdan yamaç paraşütü yapsın ve sen sadece izle.
Adrenalin tutkularımız uçurumdan itilene kadar olabilirdi, aşık olma isteğimiz içine düşüp de anlayamaz bakışlara selam çakıp ücralara çekilene kadar olabilirdi, geçmiş zaman kiplerinde anılar barınabilirdi ama sadece ihtimaller var şuan. İhtimalsizlik içinde ki ihtimaldi hislerim iki nokta üst üste parantez.
Bu arada, o gemi bir gün gelec
ek; hepimiz bekliyoruz biliyorum.
