Birbiri ardına özenle sıralanmanın neticesi olarak bir anlam oluşturan kelimeler, hırçınlaştılar. Kendi aralarında fısıldaşıp bir isyan çıkarmayı planladılar. Önce geçti sona ilk baştaki, sonra ilk olmakla böbürlendi. Sonuncunun bir önündeki, daha önceki birinciyle beraber üzüldü. Hiç yer değiştirmeyenler, zaten olagelen şeyin sonrasında da olmaya devam etmesiyle sevinip birbirlerine sarıldılar.
Şair tüm bu olanları izledi, ardından tüm kelimelerle ayrı ayrı oturup dertleşti, onları uysallaştırdı. Ve hepsine öyle güzel bir ahenk verdi ki, tek kelimesini yerinden oynatamadı bir Dekadan.
