Ben seni kaybetmekten korkmayı o kadar isterdim ki..
Gözlerindeki mutluluğu sadece benimle paylaşmanı, geceyi paylaşamamayı, gündüze sığamamayı o kadar isterdim.
Beni hiç bırakmamanı isterdim.Gönlünde huzurun tanımı olabilmeyi isterdim.
Dünyanın bir yerinde güneşin doğuşunu izleyeceksem eğer kulaklarımda da senin nefesinin olmasını.
Yahut doğan güneş batıyorsa, bize doğmak için batmalıydı..
Ben seni kaybetmekten korkmayı o kadar isterdim ki, bir kez olsun kazanabilmiş olsaydım eğer..
‘Seni kaybetmekten korkmak’ bu anı bir kez olsun yaşamak..
2 comments
anın farklı kesitlerinde sonsuzluğu yaşamaktansa aynı kesitinde fani olmaktır belkide AŞK… güzel yazı elinize sağlık
Kim bilir, belkide 🙂 teşekkür ederim yazıma vakit ayırdığınız için:)