Yürüyorum Ankara’da bir sokakta
Kaldırımlara mahkum ağaçların arasında
Dökülen yapraklar uçuşuyor
Bağırıyorlar, özgürlük var hala
Yüzümü çeviriyorum gökyüzüne
Sonsuz karanlığında gecenin
Bir beyaz küre, aydınlığın gölgesi
Fısıldıyor, umut var hala
Rüzgarı hissediyorum saçlarımda
Her esiş bir buse bırakıyor
Gülümsemeyle karşılıyorum her öpüşünü
Sevgi diyor, var hala
