Günlerdir gidişinin etkisinde gülümseyemedim,
Gözlerimden akan yaşla bir göl bile doldurabilirdim.
Beni nasıl bıraktığından başka bir şey düşünemiyorum,
Hala kendi kendime seni sevmemem gerektiğini düşünüyorum.
Ben öyle terk edilecek kadar ne yapmış olabilirim ki?
Çöpe at dediğin tişörtünü koklamak hala cennet gibi.
Unut artık diyenler ne yazık ki bu sefer galiba haklı,
Kalbim yokluğunda delinmiş gibi,haberin var mı?
Neden diye sordum kendime binlerce kez,
Her aklıma sen geldiğinde,hıçkırarak ağladım defalarca kez.
Hayatımda ilk defa aşık olmuştum tamamiyle birine,
Artık güvenim kalmadı,sevgiden bahsedenlere senin yüzüne.
Hadi yine affederim kıyamam,gelsen de bana,
Ama nasıl kalbimi emanet edebilirim ki artık sana?
Destanlar bile yazabilirim seni nasıl özlediğime,
Kalbim sonsuza kadar sahipsiz kalacak sessizce.