giderken kendine iyi bak bile demedi
belki dudaklarıyla sövmedi
ama bakışları ile harbi mi harbi sövdü
dur bile diyemedim, korktum, niye mi?
dudaklarından çıkan her kelime ile zaten dövdü
yanaklarım kızardı, gözlerim doldu
ağlayamadım, gözlerimin dolması dövdüğünden değil
öyle bir gidişi vardi ki, saçlarını savuruşunu saçlarının kokusu
teninin kokusu, burnumun direğini sızlattı
gidişi, yüreğime hançer gibi battı
konuşturmadı bile, gözleri susturdu
bakışlarının önünde duran bir ünlem
sustum, ve dinledim, elimden bir şey gelmedi
o konuştu ve gitti, her şey bitti dedi
ben yanaklarımın kızarmasıyla dövüldüğüm ile, hatırlarla kaldım
ben olduğum yerde unun gidişini izleyerek kala kaldım
ayaklarım titriyor, yere yığılacak gibi oluyorum
yığılsam elbet birileri kaldıracak
ya içimdeki beni kim kaldıracak, ya da onu kim durduracak
kendime cevap bile vermez oldum, dondum kaldım
içim acıdı, yüreğim yandı
durdurun şu kadını durdurun
yoksa bu sefer, harbiden ağlayacağım
bana erkek adam ağlamaz demeyin
sakın ha sakın
erkek adam ağlamaz ama seven adam ağlar
durdurun şu kadını, yoksa gözlerimin ucunda biriken yaşları
ben durduramayacağım
yeter artık gidişine daha fazla bakamayacağım
kalakaldım, onu durduramadım
onu hiç böyle görmemiştim
onu ben tanıyamadım, ne olmuş bu kadına böyle
olmadı yakışamadık işte yanına
öldüm, onun içinde öldüm
ya ben onu nasıl öldüreceğim
onu paylaşamazken nasıl öldüreceğim
katil olmam ben, onu öldüremem
ona kıyamam ben o bana kıymışken
ben ona kıyamam, ben o olamam
onun canı yansa, canım yanar, içim kanar
onu öldüremem ben
o beni öldürse bile ben onu öldüremem
sevdiğimin katili olmam ben
sevdiğimin katili olamam ben