esintin vuruyor şimdi kıyılarıma
sahil kasabasındayız
galiba bir yaz ortasındayız
ellerimizde sonsuzluğun somut hali
gözlerimizde cennetin bir köşesi
yürüyoruz
kumlar seyreliyor
deniz durgun
biliyor musun
deniz durgunken geliyorsun bana
saçlarında bahar kıpırtısı
ve uçsuz bucaksız kahverengi
kaybediyoruz dünyayı
tüm meseleleri
tsunamiyi
depremi
küresel ısınmayı
ozon tabakasını
kendi atmosferimiz yetiyor
bir de küçük ellerimiz
kalplerimizi kavuşturan
günlerden çarşamba
saat 00:18
zaman duruyor
ortalık karanlık
ve güneş doğmuyor
günlerden çarşamba
ve ben yine
hayal denizinde yüzüyorum
günlerden çarşamba
ve ben yine
seni düşünüyorum
