Hiç çok sevdiğiniz birinin hastalığına şahit oldunuz mu ?? Ama böyle hastalık gibi hastalık , hani günden güne eriteninden , her geçen vakitte hem sağlığınızı hem yaşam sevincinizi emeninden ..? Aylarca belki yıllarca izlediniz mi sevdiğinizi ? Çare arayışlarına tanık oldunuz mu mesela ve sonrasında çaresiz kalışlarına tanık oldunuz mu? Ya geceleri yalnızken ağlamalarına,korkularına ,ağrılarına , acılarına tanık oldunuz mu ? Sabahlara kadar süren ağrılarına geçecek mi diye bekleyip asla geçmeyen acılarına da şahit oldunuz mu ? İmkan dahilinde olan tüm hastane ve doktorları gezdiniz mi o çok sevdiğinizle ? Yahut insanların beş yıldızlı otellerde tatil yapmak için konakladığı sıcak yaz günlerinde bir hastanenin karanlık odasında uyudunuz mu ? Bir umut bu sefer iyileşir diye umutla karışık korkuyla yolladınız mı sevdiğinizi soğuk ameliyathanelere yemyeşil kıyafetlerin içinde gözünde ki korkuya baka baka ? Ya yoğun bakımın önünde sabahladınız mı hiç uykuya direnerek ? Daha kötüsü de var ! Doktorların kapısında yatıp iyi bir şey duymak için beklediniz mi hiç , bekleyip de her gün daha kötü haberler aldınız mı ? Yarın için güzel hayaller kurup hemen peşine yıkıldınız mı hiç ? Çok sevdiğiniz o insanın yokluğunun korkusuyla karnınıza ateşler düştü mü ? Titrediniz mi mesela korkudan ? Hıçkırarak ağladınız mı günlerce ?Belki bir daha göremem diye yüzüne uzun uzun hasretle baktınız mı sevdiğinizin ? Geceleri sevdiğiniz ağrıdan inlerken sağlıklı olduğu o güzel günlere ahh çektiniz mi ? Ardından peşi sıra gelen hastalık süreci beyninizi kemirdi mi? Sayfalarca raporunu,tahlilini,patolojisini kapı kapı gezdirip belki biri güzel bir şey söyler diye gezdiniz mi? Benzer hasta hikayeleri dinleyip dehşete düştünüz mü ? Bilgi alabileceğiniz her mecradan okuyup okuyup öğrendikçe daha çok yıkıldınız mı ? Ve her yeni kötü bilgiyle sevdiğinize bakarken onun her gün biraz daha eridiğini, acizleştiğini , muhtaç kaldığını gördünüz mü ? Ya da hiç sevdiğinizle birlikte korktunuz mu ölümden ; o kendi hayatı için siz onun hayatı için ? Misal hiç sevdiğiniz tuhaf bir seziyle ölüyorum ben dedi mi size, kulaklarınızda titreşen o kelimeler nefesinizi sıktı mı? Durup durup aklınıza geldi mi yaşadıklarınız ? Belleğinize çakıldı mı kötü günler, düşündünüz mü daha zor geçecek olan daha kötü yarınları ? Hiç Allah’ım ne olur biraz uyusun bu akşam ben çekeyim ağrısını bana ver de o biraz uyusun diye yalvardınız mı Yaradan’a ? Bir şey için bir küçük gülünce büyük suçluluk hissine kapılıp hemencik döndünüz mü son zamanlarınızın meşhur patolojik ruh haline ? Eskiden keyif aldığınız işler etkisini yitirdi mi bugününüzde? O kadar uzun ki bu soruların listesi ,sor sor bitmez .. Gerek de yok sanırsam bunca soruya? Zaten mecalim yok soruları birilerinin evet diye cevapladığını görmeye.. Bilirim çünkü zor çok zor.. İnsanın sevdiğiyle sınanması , hastalık , ölüm çok çok zor! Şimdilerde yapmaya güç bulabildiğim tek mesele dua etmek , o vakitlerde biraz umutlanıyorum sonra yine aynı hususlar.. Ve arada böyle çok dolduğumda yazıyorum ;bu seferde burada yazıyorum ..Hiç tanımadığım insanların hecelerine korkularımı , yaşadıklarımı, en derin hislerimi , kelime kelime bırakıyorum. Bir küçük anlık rahatlama geliyor böylelikle ; yazının gücünden yahut paylaşmanın gücünden ya da her ikisinden ötürü ..!
