Kendi sularında yansıyan,beliren bir yüz gördü.Tutmak istedi onu,dokunmak ona.Nedir,ne değildir diye anlamak.Fakat ellerinden akıp gitti,kayıp gitti.
İşte o kadar yakındı,belki de oydu.Tanımaya çalıştığı yabancı,kendi yabancılaşmışlığıydı muhtemelen.
Görülecek kadar yakın olan,aynı zamanda nasıl bu kadar uzaktı?Bir hayaldi belki,dünyaya sıkıştırılamayan.
Belki akıp giden şu su,sapasağlam yerinde duruyordu ayna gibi.Belki de bi belirip bi kaybolan sudaki yüz,kaybolduğunu belirten bi yansımaydı.
