önceden tasarlanıp yazılması unutulmuş sözler gibi, unutulmuş, miyadı dolmuş bir tanrı gibi. neler hissettiriyor insanların adına hayat dedikleri.
kendi kendimi kovalamayı bıraktım. ne de olsa bir yerde yakalanıp tutuklanacağım ve eski güneşli günlerin samimiyetine kapatılacağım yeniden. kuklalarcasına dans edeceğim yeniden dünya kazanında. yeniden dolacağım tanrının tabağına ve yeniden yenileceğim. ah şu benim yaşama hırsım.
belki birisi kanatlarımı kesse acımayacak bu kadar canım. “uçmuyorum ulan, yıldızlarınızda sizin olsun, denizlerinizde” diyebileceğim. karanlık dolacak ciğerlerime bu sayede. herkes olacağım.
anlayacağın senin gibi onun gibi bi insan. acılarına kaçan. kaçtıkça ilgi bekleyen. ah nerde bu insanlık beni avutacak diye haykıran.
neden üflerimki yaralarıma? nerden geliyor bu soğuk nefes?
ağlasana be adam! nedir bu kağıt kalem ve kendi ellerinle kaçıp sığındığın bu yalnızlık kimin?
sorular elbette var. tamda okuduğun anda düşündüğün gibi cevaplar elbette önemsiz.
biliyorum ” -de -da ” ayrı yazılır. bulunma eki. peki ya bulunmak istemiyorsam. bulunmak hatta aranmak istemiyorsam. kendi iç dünyam bana bile dar. kaçış noktalarım kısıtlı. naçarım anlayacağın .
&Rob
