Zamanında huzuru bulduğum yerlerden ve kişilerden kaçıyorum artık, o huzuru bulduğum kişiler yeni birilerini almış hayatlarına ve gayet mutlular, o huzuru bulduğum yerler yeni birilerini almış her metre karesine ve gayet mutlular.
17 yaşının bana kazandırdığı tek şey acılar ile dolu bir hayatın beni beklediği oldu. Öyle acılar,ayrılık yaşadım ki hatırladıkça gözlerim dolar.Zamanında onun için kendimi feda edeceğim kadının yanında başkasını görene kadar.
Gözlerimin önünde yanyana olmaları benim hak ettiğim birşey değil her ne yapmışsam yapıyım. İnsan bir kere aşık olur bu bir kuraldır ve ben çok erken aşık oldum,çok erken yaşadım acısını.
Şimdi iszin aklınıza gelen o soruyu bazen bende soruyorum kendime: Ey adam meğer bu kadar aşıksın neden beklemiyorsun diye?
:Evet çok aşığım ve iddaa ediyorum gökyüzümü kimse benim gibi sevmeyecek sevemeyecek.
Ama korkuyorum be işte 2 kere yarım bırakıldım ben, yine yarım kalmaktan korkuyorum.
Şunuda belirtmek isterim gelse yine ilk gün ki AŞKIMLA açacağım kollarımı ona…
