Bir söz,bir anı,bir bakış ve bir kağıt parçası yetebilir uzun bir bekleyişe…
Karanlığın bize hazırladığı tuzağa basmışçasına bekler bizi umutsuzluk,karanlık,yalnızlık…
Ne çıkması ne de kurtulması kolaydır bu oyunda..Kimler kazandı ki ya da ne kazandı kaybedenlerden. Ne kaldı onlardan geriye? fazla düşünce,acı,belki de gerçekler..
Zaman yıpratır insanı,zaman yorar insanı.Zaman..kaybettirir oyunu bizlere.Kazananlarımız var geriye sadece acı düşünceler ve kaybedilmiş zaman.Gerçekten mutlu mudur insan? kazandığında değil de o ilk kaybedeyişinden sonra..Kalabilmiş mi sağlam? kalmış mıdır eski duygulardan?
Kaybedenler..
Ne karanlıktır ki bulabilmek için açtığı onca çukurdan bir mum ışığı kadar aydınlık yerine yeni ümitsizlikler,yeni hatıralar ve yeni gözyaşlarıdır tek buldukları..
İster kazanan ister kaybeden verebilir mi geçen zamanı?verebilir mi ilk aydınlığı?
Zaman her şeyi yoluna sokmaz.Zaman her yaraya ilaç olmaz. Geçen tek şey yine zaman…
