Az önce tam saatini bilmiyorum. Hatırlamak istemiyorum. Ama içimi kanatan yaramdan kurtulmanın tek yolu bu biliyorum. Bir vazgeçiş öyküsü yazmak istiyorum. İnanın birinden hiç gitmedim ben korktum hep kaybetmekten kaybolmaktan çok korktum. Gözümle gördüğüme değil duymak istediğime inandım. İster adına saflık deyin ister salaklık. Ben bugün birinden o kadar güzel gittim ki o kadar güzel vazgeçtim ki geride ne adım ne kokum kaldı. Geride ne anılar ne parçalar kaldı. Üzgün müyüm, hayır. Kırgın mıyım, sonuna kadar. Yaşamam gerekirdi yaşadım demekten başka elime kalan tek şey bende unuttukları. Onları da bir bir temize çekip yaktım içimde. Ben bugün birinden ilk defa gittim. Alabildigine özgür ve yalnızken ne yaparım bilmiyorum. Düşünmek şimdi çok zor ve asıl zor olan ben bunu hak edecek ne yaptım ki düşüncesi. Kırıklarımı bir bir sarıp yoluma bakma vakti. Tabi ne kadar mümkünse.
