Huzra koşan adımlarda vapurun sesi duyulur.
Sustum.
yürümüyordumda artık ayaklarımın peşinden sürükleniyordum.
Yoruldum.
Yorulacak ne yapmıştım ki?
Bıktım.
O kadar maratonlaşmıştı hayat.
Sonra ben kulvarıma meydan okudum kendi sınırlarimi kendim belirledim.yorulmayacaktımda artik cunku kendi sonumu kendim yazdim.Ama hala susuyorum
En acısi:Sessizliğimde boğulan bir tek ben varım…
2 comments
Yalnızlık neden verilir insana bilir misin? Hayatın içinde mutlu başarılı gördüğün insanlar yalnızlıktan haberleri yok mu sence? Derler ki biz biz yapan düşünmektir.Her düşüncenin seni götürdüğü dünyayı ayaklarına getirmektir. Merak etme yalnızlık dediğin düşünceyi senin ayakalarına getirir.Gönlünün huzurla dolacağı,yüzündeki gülümsenin kimse silemeyeceği bir dünya yalnızlıktan sonra gelir.Yalnızlıkla elde ediceğin yeni dünyana hoş geldin…
.