Nasır tutuyor kalbim yara bereden
Olmayacaklar olurken
Ellerime bir kelepçe iniyor gökten
Üşüyorum dışarısı ayaz
Kapın soğuk bekliyorum
Geçmiyor boşvermelerle
Bitmiyor bu kan revan
Olduğu gibi yürür ya herşey
Hiçbirşey de yürümüyor artık
Vakit geç olasada
Ya da mevsim kış
Açmıyor solan papatya
Karaya bürünen anlım
Nasip diyip bırakamıyor
Geceler artık daha da uzun
Nefesin az olduğu
Mutluluğun hiç rastlanmadığı
Gündüzler de bir o kadar kederli
Beyaz bulutlarımız kara
Bedenimiz hep yara
Yarından bir beklenti yokken
Bugün bitirir adamı yavaşça..
