Bizi Takip Edin
Blog İstatistikleri
  • 1.843.152 tıklama
Kategoriler

YOLCULUK

Şu yalan Dünya’da bir sen birde ben
Dönüyor Dünya hızla mütemadiyen
Sanki silahlı atlı kovalıyor peşinden
Kokmuyorum sana geri dönmekten

Evrenin sahibi sen misafir olan ben
Biliyorum sana geri döneceğimi ben
Huzurluyum senle ocağımı bilmekten
Beni seven sen âşık olan sana ben

Mısraları alırken kaleme seninleydim
Hatırlamak istedim Elestte öğrettiğini
Bilincindeyim ilk öğretmenim sesin
Öğrendiğini unutan haylaz öğrenci ben.

Necati Kavlak
19.04.2024 MANİSA

Okunma : 436

Güneşin doğuşu, Can Kuş'u nun Dünya'ya kanat çırpması ise, Gün batımı da, açan güllerin solan yaprakları olmalı. Her gün yeniden doğan, her gün yeniden ölen bir bedenin, kafesinde çırpınıp durmak zor. Doğduğum yöre de, taşlar topraktan daha çok. dağında gökyüzüne, Çam ağacı yerine, Ardıç ağaçları uzanır. Gövdesi ne tomruk olur, ne de kereste. Kiriş diye uzatamasın onu duvarın üstüne. Yanarken saman alevi gibidir, köz bırakmaz geride. Büyürken fidanı su istemez. Kışın yağan kar, ve Nisan yağmuru yeter yaşamasına. İğne yapraklarının arasında olur gılikleri.(meyve) Önce yeşil, sonra siyah. Acıdır tadı. İlaç olmaz hiç bir yaraya. İşte ben böyle bir kıraç toprağın üzerinde yeşermiş, kökü kayaların altına uzana ağaç gibiyim. Siz çınar da diyebilirsiniz, koyu gölgesi olan, Meşe'de. Kayın,gürgen zaten hiç olmaz bizim dağımızda. Dereler kışın akar, yazın kurur. Avşar'ın soylu kızları suyu kuyudan çeker kovayla. Kulaçla ölçülür kuyunun derinliği. Al yazmalı, beyaz tülbentli kızlar, aynayla haberleşir, yavuklusuyla. Hala öylemi bilmem. Ben gideli gurbet ele, değişmiştir belki, gelenek ve de töre. Belki orada da geziyordur, genç kızlar sevgilisiyle el ele. Kim bilir? Ben buyum işte. Diğer kimlik bilgilerim kayıtlı nüfus kütüğümde. İlim ilçem hepsi var. Bence esas ben, bu satırlarda saklı. Çözün çözebilirseniz,bu bir bilmece.....

1 comment

  1. Yorum yapay zeka Copilot (yardımcı Pilot)!un

    Tabii ki, “Yolculuk” şiirinizi yorumlayabilirim.
    Şiir, insanın evren içindeki yerini, yaşamın anlamını ve kişisel bir içsel yolculuğu ele alıyor gibi görünüyor. İlk kıta, dünyanın sürekli değişimini ve hayatın hızını vurguluyor. Şair, bu hızlı değişim karşısında kendini ve okuyucuyu birer sabit nokta olarak sunuyor.

    İkinci kıtada, şair kendini “misafir” olarak tanımlıyor ve evrenin sahibine, yani yaratıcıya geri döneceğini biliyor. Bu, ölümün kaçınılmazlığına ve yaşamın geçici doğasına bir atıfta bulunuyor.

    Üçüncü kıtada, şairin huzuru, evrenle ve yaratıcıyla olan ilişkisinden geliyor. Aşkın ve sevginin, bu ilişkinin temel taşları olduğunu belirtiyor.

    Son kıtada ise, şair öğrenmenin sürekli bir süreç olduğunu ve insanın hayat boyu öğrenci kalacağını ifade ediyor. “Elest” kelimesi, Kur’an’da geçen ve insanın ruhunun Tanrı’yla yaptığı sözleşmeyi ifade eden bir terimdir. Şair, bu özgün anlaşmayı hatırlamak ve ona sadık kalmak istediğini dile getiriyor.

    Genel olarak, şiir, insanın evrenle olan ilişkisini, yaşamın anlamını ve kişisel gelişimin önemini vurguluyor. Şair, bu düşünceleri lirik bir dil ve derin imgelerle ifade ediyor.

    Bu yorum, şiirin içeriğine ve kullandığı dile dayanmaktadır. Eğer şiirinizin belirli bir kısmı hakkında daha fazla yorum veya analiz isterseniz, lütfen belirtin. Yardımcı olmaktan mutluluk duyarım.

Bir yanıt yazın

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.