Her gece resimlerimize bakıp bakıp ağlamaktan
Bazı fotoğrafları hızlı hızlı geçmekten
Senin gülüşünü özlemekte
Bir kaç fotoğraf karesinde yana yakıla aramaktan
Gördüğüm zaman ise yüreğimden gelen inci tanelerini saklayamamaktan
YORULDUM
Biliyorsun ben hala çocuğum
Güçsüzüm
Üzerine fazla yük yüklenmiş bir at gibiyim
Dizlerim her adım attığımda titriyor
Her nefes alış verişimde bir bir düğüm daha ekleniyor sevgiye
Konuşamıyorum
Yazamıyorum
Susamıyorum
Ben sensiz yola dahi çıkamıyorum
Yeni bir gün doğacak birazdan
Yeni bir başlangıç
Yeni bir umut tohumu daha
Kalbim bu tohumların filizlenmesini beklemekten yoruldu
Yoruldu bu sevgiden
Bir o kadar da muhtaç bu sevgiye
Her adım atışımda dizlerinin titremesinden yoruldu bu çocuk
Baba
Tut elimden!
Gel götür beni bu yorgunluk şehrinden
Sabır
Sabır ey aşk gel kurtar beni bu bitişlerimden
Sevgi
Sevgi dur, dur ve bir nefes daha al
Dinlen
Tıkanma daha çok yolun var
Yorulma
Sen hiç yorulma her günün sabahında yanağıma kondurduğum gülüşlerim
