baglioglu

Geç kaldıysa gönül limanına kalbinKöprüleri yıktığındandır.Ağlıyorsa bir çocuk kalabalığın ortasındaDenizi kuruduğundandır Yolları dikenli tellerle sardıysan,Kimse içten ve mavi değilse,Bir de yalnızlığın soğuk nefesi varsaBaşını koyduğun omuzlar gölgesindeBahçelerde kaşları çatık eli silahlı dolaştığındandır. 

Bir kış daha geçip gidecek,Önce çocuk gözlerimdenKanayan dizimdeki yaramdanYolları kardan kapanan evlerdenSonra kokusunu içine çekip çenesini koparıp yediğim ekmekten. …  Gün bittiğinde,Kırlaşan saçlarımKüllükte unuttuğum sigaramUcu sık sık kırılan kalemimdenGeçip gidecek güldüğüm günlerBir kış daha…

Kalbimde bir nehirdi o bakışların, İçinde en sert kışların geçişlerini yenmiş yılların gururu. Şimdi gök yırtılır canımı acıtır her tanesi yere düşen yağmur da.Gözlerim görmez parlayan yıldızları, Gölgem karanlıkta tek…

Geceyi uğurlayan gülüşleri rüzgarda Gözleri uzaklar denilen yeni bir yer. Karanlıkta seslerin en korkunçu, Kimim ki ben ? Sana rüyalar taşıyan Bir avuç suda boğulan hayaller Denizin içinde bulunan aşk.. Yol…

Kırma, Toprağa değen ilk yağmur tanesiyle büyüyecek aşkları. Kaçma, Sevgisiyle dünya yaratandan.  Kovma, Kusurlarına sarılana.  Koparma, Mutluluk gözyaşlarıyla beslediğin leylakları.  Karalama, Huzur bulduğun kalbin duvarlarını..

Elin değer kalbime baktığında bana Uzanıp başını koyduğunda omzuma Beyazlaşan saçlarımız deniz olur Sen filizlendirirsin sarılınca kuruyan topraklarımı Avuç içlerimi öptüğünde, Bir kuş kanatlanır maviliğine Yarınlarımıza büyütürsün Kalemimden sana yazılacak sevdam…

Toğrağı öpen yağmurla Aralık soğuğundan çıktı kalbim Yarınlarıma gökkuşaklı pencelerimi Çiçek sesleri sardı Siyah gölgeli geceleri Salkım altındaki gülüşlerle ısıttım Köşe başları kırılmış Kalplerin durağı olmuşken Gözlerindeki renkle sevdim Bakışlarımdaki…

Kıskanır da kırılmaz çiçeklerimYüzümdeki çocuksu gülüşüm,Kokunu evimde misafir eden rüzgar,Avuçlarımda gezinen mavi ve sen.Göğü kucaklayıp geldiğimde, O günKırlangıçların ötüşleri,Begonvil’de bize kucak açacak göreceksin.Deniz ve gökyüzü gibi sarılırken birbirimize,İzin verecekler koca…

Aşk, Deniz kenarında başı öne eğik. Dalgalar saçlarımın arasında, El sallıyorlar birbirine gemilerden. Sanki biliyorlardı bir daha denk gelemeyeceklerini. Köy meydanı gibi kalabalık ve neşeli gözükse de, Uzaklaştıkça limandan ellerini…

Yan yana gelmelerimiz geçmiş zaman yaralarının kabuk bağlayışlarıymış sende, Aramıza giren ile sözü, Seni toparlayan beni dağıtan dallarımı rüzgarında kıranım oldu… Söylesene !  Aramıza giren ile sözünü kaldırmayı uğraşırken, Sen…

Unutmak için değil,Tekrar savaşta olan yüreğini hatırla çocuk.Gözlerin dile gelip anlatırdı,Penceresinden baktığın evin neşesini.Bahçesinde gülüşüyle çiçekleri peşine takan kızım gelince aklıma,Elinin değdiği her yer kırmızının tonlarına kucak açar,İnce ve temiz..Yakalambaç…

Göstermesede kendisi bilirsin güneşin çoçuklar gibi gülüşünü.Hani o an o yerde birbirinin avuçlarına yağan incilerin, Bizden başka kimselerin göremediği camdaki sesini hatırladın mı… Verilen sözlerin anlamıyla yaratılan dünyamıza özlem duygusuyla…

Uğultusudur en güzel şarkısı rüzgarın,Eylül’deki renk cümbüşüyle dolaşırken şehrin en güzel sokaklarında..