Bir renk cümbüşünün içinde ürkek adımlarla ilerliyorum. Soluklarım belirsiz. Kalp atışlarım düzensiz. Şimdi görsem seni unuturum her şeyi. Omuzuna başımı yaslasam ve birleşse kalp atışlarımız,her şey durur. Eğer gözlerime bakıp beni sevdiğini söylersen yanar her şey. Tek istediğim kollarını bana sardığında bu karmaşalara perde çekmek. Eğer öpersen beni,dudaklarım dudaklarında erir. Karışır benliğim sana. Aldığın her nefes ciğerlerime karışır. Bakışlarımın sahibi sensin. Gözlerim senin için. Ve eğer bırakırsan beni ben kalırım. Seni yaşamaya devam ederim. Sensiz ama içimdeki senle. Olur da seni çok sevdiğimi söylemek istediğim zaman yanımda olmazsan,fısıldarım gökyüzüne mükemmelliklerle yaratılmış seni. Ve eğer ben yanında olamazsam sen fısılda çirkin benliğimi gökyüzüne. Muhakkak senin için olan benliğim duyar seni ve yine karışır sana. Bulutların gözyaşlarıyla,teninde hissettiğin rüzgarla ya da seni aydınlatan güneşin parlak ışıklarıyla.
