orantısız güçlerin hegemonyası
birazda karamsarca
ardındaki fırtına
paramparça duyguları yönet
yönetemezsin
yokluğun kabulü kalır elinde
süzülür kalbinden heyecanlar
anlarsın boşa koşmalar
terledin sanma
üşüyorsun
ki sen üşümeyi de seviyorsun
karamsarlık boşa
asıl olan aslında olmayan
gecenin üzerini kim örtmüş
duvağımı ezer
böylesi görülmemiş
şunu da söylemek caiz
kelimeler bu gece aciz
ortalama bir insanın yaşantısı
daha tılsımlı bir karar
pek de ortalıkta yok
gitmiş geri gelmez
acılarıyla beraber
özlemleri yine
birikmiş
dolar geçer bulutlar
altında kazanlarla
bir avuş umut
pişmeye eder devam
