Bulutların yere değdiği yer burası.
Insanların dağları kadar engin,
bakışların bahar yağmuru kadar ıslak olduğu.
gökkuşağına sarılmayı bilenlerin yurdu burası.
Ben böyle yaşadım Giresun’u.
Sırılsıklam çam ormanlarının buğulu gözlerde bıraktığıydı burda hasret.
Burda aşk dediğin beklemekti değirmen gürültüsünde incecik unu.
Dalında kiraz olmaktı sevda güneşin,
ben böyle yaşadım Giresun’u.
Çamurlu yolların asfalta dökülmediği yerdi belki bu dağlarda sıla.
Kimliksiz bir meltemın sahile dalga dalga vurup adanın büyülü kokusunu getirişiydi bu kentte rüya.
Bir seraptı bu şehir yüreklerin günahsız olduğu.
Sade hayallerimde yemyeşil bir özlemdi,
ben böyle yaşadım Giresun’u.
Engin deryanın mavisinin fındık ağaçlarıyla yeşerdiği tahtın ismiydi Giresun,
bir doru atın çayırı çimeniydi dört nala koştuğu.
Gülümseyen insanların yurduydu bu dağlar,
ben böyle bildim Giresun’u…
Hasan Bulut
