Gözlerini, gözlerimden ayırdığından beridir üşüyorum,
Bulutlara çıkardın.. şimdi gidiyor musun ve ben düşüyorum,
Paramparça olmayı başka nasıl anlatabilirim ki,
Canımı yakmasın diye anılar.. bulduğum en ufak mutluluktan duvarlar örüyorum,
Tesellisi zor olan incinmeler bunlar,
Tesellisi sensin ve gidiyor musun ?
Sakın bana bitiyor musun deme!
Bunu sen de görüyorsun ve inatla gidiyorsun,
Belliki sana çok kolay geliyor,
Hayır, Öyle değil,
Ben böyle olmasını istermiydim sanıyorsun,
Bilmeni isterim ki çok hemde çok acı veriyor,
Benim yerime koyabilir misin kendini ?
Ya da şöyle düşün;
Tek bir bulut yağmurlarıyla yeşertecekken topraklarını sahte bir rüzgara aldanıp gidiyor ve kurudukça kuruyorsun,
Sonrasında kurak toprakların içten içe alev alev yanıyor ve yavaş yavaş çatırdıyor.. Bölünüyorsun, Bitiyorsun !
