Oğlum bazen çıldıracak gibi oluyorum. Düşünmekten beynim sikiliyor. Sadece ben de mi oluyor bunlar? Herkes normal hayatlarını yaşıyor sanki. Herkes bir şekilde bu dünyada yaşamasını biliyor da bir ben bilmiyorum gibi hissediyorum. Biriniz çıkıp bana “Hayır” desin nolur lan hadi. Çıkın diyin ki “Hayır lan hayır! Sen kendini ne sanıyorsun yavşak! Biz neler neler çektik, bizim içimizde neler oluyor biliyor musun?” desin. Hadi. Yoksa deliricem. Yavaş yavaş değil hepten sıyırıcam kafayı. Lan insanlar ölüyor! Küçücük kızlar tecavüze uğruyor. Parası olan her haltı yapabiliyor. Şimdi ben yola çıksam, öylece yürüsem zengin itin biri son model arabasıyla ezip geçse beni bende geberip gitsem. Ne olucak? Adam parayı basıp krallar gibi yaşamaya devem edicek. Hani ben siktir olup gidicem ya bu dünyadan bilmediğim bir yere. Beni ezip geçen o adam ertesi gün yeni bir arabayla başkasını ezmek için dolaşıcak caddelerde. İnsanlar sabah kalkıp işlerine gidicekler ya hani. Akşam yemeğine çıkıcaklar. İki bira içip eğlenecekler mesela. Amına koyayım ben böyle hayatın. Ulan daha geçen hafta 32 insanın bedenini paramparça etti bu şerefsizler! Daha 4 yıl önce 34 kişinin üstüne bomba yağdırdılar ve ben 4 yıl boyunca hayatıma devam ettim. Lan daha geçen ben evimde sıcak yaşayabileyim diye 301 insan öldü! Oğlum sayı değil sadece bunlar. Anlıyor musun? İnsan lan bunlar! Senin benim gibi. Türküne de Kürdüne de Ermenisine de Çerkezine de Lazına da koyayım lan! Bunlar insan. İnsan! İşte onlar öylece bok yoluna gittiler ya ve ben hayatıma yaşamaya devam ettim ya…
Oğlum bak ben anlatamıyorum. Keşke adam akıllı yazan biri olabilseydim de ne demek istediğimi anlatabilseydim. Yani nasıl oluyor bu yaşamak denen şey. Gelmişim 21 yaşına bu yaşıma kadar ne istediğim bir şeyi yapabilmişim ne anamı babamı arkadaşımı mutlu edebilmişim. Bu yaşa kadar yaşamayı nefes almak olarak bellemişim. Belletilmişim! Yahu bak ölüyor gibi oluyorum. Sanki birileri elleriyle boynumu sıkıyor. Biri gözlerimi kapatıp kulaklarımı tıkıyor. Yaşamama izin vermiyor ulan birileri. Lan oğlum bu size hiç mi olmuyor? Ya bak yalvarıyorum biri çıkıp oluyor desin. Cidden deliriyor muyum ben?
Ya kaldırımda yürürken önüme bir kız çıktığında kız korkmasın yanlış anlamasın diye utancımdan bir ben mi yolumu değiştiriyorum lan koca dünyada?! Bir tek ben mi evinin kapı zilinin nasıl çaldığını bilmiyorum oğlum? Bir tek ben mi yalnızım bu kadar. Sizin hepinizin güzel arkadaşları var her gün gezip durup orada burada eğleniyorsunuz da bir tek ben mi görüyorum lan bunları? Oğlum bir tek ben mi fakirim şu soktuğumun dünyasında. Bir tek ben mi ha? Ne olur biri “bende” desin “bende kardeşim, ben de ciğerim senin gibiyim” desin. “Senin gibiyim bende korkma tek değilsin” desin. “Bu dünya sadece sana bu kadar zor değil bizim de ebimizi sikiyor” desin.
Lan daha bugün 3 kişiyi tarayıp öldürdü orospu çocukları. Akşam haberlerinde teröristler polislere saldırdı diye haber yaptılar. Oğlum bak diyemiyorum bişey. Anlıyor musun beni? Bir gün bir şerefsiz evladı gelicek benim kafama sıkıcak akşam haberlerde bir terörist öldürüldü yazacak. Ulan benim anam neler çekti beni büyütene kadar, babam yıllardır çalıştı bu soktuğumun sisteminde, arkadaşlarım kahrımı çekti yıllarca, aşık oldum lan ben. Oğlum bu kadar basitse ölmek bu kadar basitse öldürülüp terörist ilan edilip arkandan “ohh geberdi şerefsiz!” dedirttirilebilmek niye yaşıyoruz lan? Niye yaşıyoruz oğlum? Ben bir gün bu siktiğim ülkede bir maganda kurşunuyla bir şerefsizin tekmesiyle bir itin emriyle ölmek istemiyorum oğlum. Ben yaşamak istiyorum. Kimin lan bu eller? Gözümün üstündeki, kulağımdaki, boynumu sıkıp duran bu eller kimin? Ne istiyorsunuz lan benden ne istiyorsunuz?
