Ne garip değil mi herkesin bir şeyler beklemesi? Hayatımızın her anında sürekli bir şeyler bekliyoruz aslında. Birilerinden,bir şeylerden,hayattan,zamandan… Yerimizde otururken bile bir şey bekliyoruz aslında. Mesela,öğlen ise akşam olmasını. Bunlar basit beklemeler,beklediğimiz farkıda bile değiliz. Asıl önemli olan bilinçli olarak beklediklerimiz bence. Üzüntüyle,heyecanla,stresle beklediğimiz şeyler. Kalp kırıklıkları,üzüntüler,sevinçler,şaşkınlıklar… Peki,hangisi daha zor sizce; çaresizce beklediğiniz ve sonunda korkuğunuz duruma ulaşmak mı yoksa hiçbir şeyden haberiniz yokken aniden gelen olumsuzluk mu? O yaşanan duygu karmaşası,anlık bir şey hissedememe… Sonucunun kötü olacağı şeyi zaten bilirken sonuca ulaştığımızda neden yine de çok üzülürüz? Ufak bir umutla bekliyoruz çünkü belki düzelir,iyiye gider diye. Bazen oluyo,bazen olmuyor ama işte. Her duyguyu yaşamak gerek elbette ama bazen çok ağır gelmiyor mu? Bazı dönemler oluyor ki neyi atlatacağımızı,neyin sonucunu bekleyeceğimizi bilemiyoruz. Okul,hastalık,ilişkiler… Hepsi aynı anda kötüye gidiyorsa nasıl üstesinden gelebiliriz? Bazen gerçekten tutunacak bir şey olmuyor,ikisi kötü biri iyiyken o birine tutunmaya çalışıyorsunuz ama bir bakmışsınız o da elinizden gitmiş beklemediğiniz,en ihtiyacınız olan anda. Evet,bazı zamanlar çok zor. “Tutunacak dalım kalmadı” diyorsunuz. Ama bir şekilde geçiyor hepsi. İki yıl önce çok üzüldüğünüz bir olaya şimdi baksanız “nasıl atlattım ben bunu ya,nasıl geçti zaman” diyebilirsiniz. Önemli olan sabır. Zor evet,o dönemki kötü durumu yaşamak çok zor. Geçmesini beklemek çok zor. Belki kahroluyorsunuz,belki her şeyden vazgeçmek istiyorsunuz. Ama işte böyle zamanlarda geçmişteki yaşadığımız yıkıklıklara bakıp,”bunu geçirdim,bunu da geçireceğim” demek gerek. Büyük bir klişe olacak ama gerçekten de yaşadığımız her şeyden bir ders almıyor muyuz? Aynı durum karşımıza çıktığında daha tecrübeli yaklaşıyoruz.Ne kadar dibi görsek de,kendimiz için varız. Ağla,kahrol ama sen kendin için varsın,bir şeyler yapmak,başarmak için varsın. Sabrını koruduğun zaman her şey daha iyiye gider…
