http://https://www.youtube.com/watch?v=71tMQ7cG4FA
Eğer ki bir gün kalbine düşerse bu bitkin hissim anlarsın o zaman senin depreminde yıkıldığımı..
Bu gün felaket, bugün isyan var dünyamda peki ya kime bu isyanım?
Kime bu öfkem?
Bir yağmur uğruna fırtına yaratır mı ki insan hiç? Sen ılık bir ilkbahar yağmuru gibi serinlettin ve şimdi geçtin dünyamdan,
kalbimin ihtiyacı olan sevgiyi dağıttın ve sonra çürütmemek için sevgimi, çektin gittin başka dünyalara. Tabi her şey oluru
yada olması gerektiği kadardı haklısın. Ya ben hak etmedim yağmurunu yada sen yağmayı bilemedin. Sıkıntılı havam
gibiydin Sevgili, ne yağacağın belliydi ne de yağmayacağın.. Ben sadece penceremden seni bekleyen kulun oldum, sen ise
hep köle etmeyi seçtin çünkü sende fark etmeden başkasının kölesiydin. Hayat küçük bir tiyatronun içinde film setine
benziyordu artık roller küçük ama etkisi büyüktü herkes imrenerek bakıyordu. Gişemiz yoktu fakat gişeden fazla rekor elde
ettik biz, profosyonel oyuncular bizim yanımızda çıraktı şu dakikadan itibaren. Herkesin alkışladığı görmeden sahte sevgiler
yaratmayı beceren herkesin inandığı, ödüllü oyunculardan daha iyiydi oyunculuğumuz. Sonu yine oyuncular gibiydi.
Birden küle döndük ve birden unutulduk sevgili, o yaptığımız gişe rekorlarıda işe yaramadı anlayacağın. İnsan
gelmeyeceğini bile bile oturur mu kaldırımlarda. Oturuyorum işte her gece, belki ansızın gelirsin diye. Hani belki sürpriz
yaparsın, birden ömrüm olduğun gibi birden devamım olurdun belki.. Olmadı sevgili sevemedin sevdiğim gibi çırpınarak
kurtardığın okyanustan, şimdi yavaşça bıraktın yine beni okyanusuma yüzmeyi bilmediğimi bildiğin halde.. Kayıp bir ıssız
adadan farksız şimdi yüreğim kimse ulaşamasın diye etrafını su kapladım, bir palmiye diktim sıcağıma beni kül etmesin diye
ve küçük bir kulübe yaptım kendime sen ulaştığında kapıyı açmayayım diye dünyamda yokum kendi dünyamda kendimi
kaybettim demek için, barınmak umrumda değil harabeye dönüştükten sonra. Özledim çok özledim ama beni yakmanı değil
beni dinginleştirmeni dalganın sesinde huzur bulmayı özledim sevgili, keşke beni okyanusuma geri atmayıp kendi
denizinde boğsaydın temiz olurdu ölümüm dalgalarını seviyorum zaten boşverseydinde sevdiğim bir şeyde can verseydim
sevgili. Pişman olmayacağım hiç, burası bana senden kalan tek ıssız adam sen ulaştığında ise kumlarım taşınacak ve ıssız
adamdan sana tek bir not kalacak Gittiğinden beri, can verdiğim ağacın dalında ise küçük bir dilek, ‘‘Seni sevmek bir
gururdu, gururumda boğulmuş olsam da sevginde hep yaşayacağım benim içinde gülümsemeyi unutma sevgili..’’
