Bu zamana kadar duymuyormuşum,
Görmüyormuşum hiç…
Uyduruk bir alfabem varmış,
Ne anladığım ne de anlattığım.
Uyandım sen gelince,
Herkese körmüşüm,
Sağırmışım.
Binlerce harf döktün içime;
Yüreğim ardına kadar açılmış,
Kürek kürek basmışsın kelimeleri.
Tütmeye başladı bacası gönlümün,
Tutunmuş raylarıma,
Bata çıka geliyordum uzakları…
Hiç kırılmamıştı yüreğim,
Ezilmemişti bu zamana kadar elim,
Taşın altında kalmamıştı bedenim.
Düştüm ilk defa…
Kırık dökük tutundum, sarıldım sana da
Makinisti ölmüştü artık,
Nereye gittiği belirsiz,
Tütüyordu dumanı
Yana yana içim.
Gidiyorum,
Sessiz sessiz değil,
Haykırıp dağlara…
Geçiyorum kasabaları,
Ne ruh kalmış ne de can;
Duramadan, durmadan.
Bir ömür yetecek bana,
Harflerim, kelimelerim
Bastıkça kalbime
Tüte tüte.