Kötü bir çevrede, yanlış yetiştirildik.
Tüm insanlık için geçerli, meyusiyet dolu olgular bütünüdür bu.
Hepimize atfen söylüyorum:
Daha fazla konuşmak, anlatmak için sorduk; öğrenmek için değil.
Eşit şartlarda tartışmaktan korktuğumuz için haybeden münakaşalara girdik.
Yüzümüz yoktu, gıyabında örneklemeler yaptık. Arkadan havaya sıktık.
Kibrimizden dolayı hatalar yapıp, masumiyetimizi altını dolduramadığımız egomuzun altına iteledik.
Dinlemeye sıcak bakmadık, nezdimizde; duyulmaya değer olan sadece kendi meramımızdı.
Kaybettik; yersiz iddiaları, sidik yarıştırmaları, adil oyunları.
Ve pek tabii kabul etmedik fakat kaybettik, ek olarak, birbirimizi.
Sevilmek için sevmeler, yatırım amaçlı birliktelikler ve metalaştırdığımız duygularımızla beraber,
Zamanla yıprandık, düştük, sayısız yaralar aldık.
Savaşmayı meşru görüp, kirli misaklara taraf olmakta bir beis görmedik.
İçimizde bir şeyler silikleşti, gölgemiz bile bizi takip etmekten imtina eder hale geldi.
Temenniler bile tiksinir oldu bizden.
Kaybettik, viran olduk ve dünyamız başımıza yıkılırken;
Farklı yönlere döndük görmemek için, birbirimizi.
