Hiç bir şiirin güzellİgini keşfettiniz mi o şiire kıvrılan kenarı çekik kirpikleri alev gibi yanan ruhu..Şiir yazmanın güzelliğini tattınız mı hiç bir insanı baştan uca şaçlarına kadar sevdiniz mi.Bir şiire mısra olabildiniz mi hiç yoksa sizlerde benim gibi mısraları şiir mi yaptınız.Bir gülüşü hayale hayali şiire şiire sevginizi kattınız mı ..Bir şiirde sarılamayacağınız bir adamın gögüs kafesinde uyudunuz mu .Birine hiç söylemediğiniz sözcükler söylediniz mi..Alev alev yanarken har düştü mü kağıtlara…Oturup sevgilinin karşısına olmayan bir güzelligi onda gördünüz mü yada kimsenin göremediğini..Şair adam nankör olur derler peki siz bir şair kadar çok ve uzaktan gizlice sevdiniz mi.
OGUZ ATAYIN DEDİĞİ GİBİ
her an sevmek birini… bazen atlıyorum. boşluklar oluyor. bunları boş sözlerle doldurmaya çalışıyorum. oysa ben her an sana bakmak, bir sözünü kaçırmamak; bir kıpırdanışını, yüzünün her an değişen bütün gölgelerini izlemek, her an yeni sözler bulup söylemek istiyorum. her mevsimde, her gittiğimiz yerde, insanlarla ve insanlarsız, aşkın değişen yansımalarını görmek istiyorum. bütün bunlar beni yoruyor. sen orada duruyorsun ve beni seyrediyorsun sadece. senin için sevmek, su içmek gibi rahat bir eylem.
ben, her an uyanık olmalıyım.”..
