Samimiyet birkaç kelimeye sığar. Ciltler dolusu kütüphanelere sığmaz! İnsanı, samimiyet nüshası belli olur; içten pazarlıklı mı? insanlar ikiye ayrılır: samimi ve yapmacık diye. Kötülük, kapris vs. hepsini kalın örtüyle altından sızar samimiyetsizin! Bu olu orta serilir mi? Sadece belli olmadan kulağına fısıldar; biz her şekilde mağlubiyeti kabullenmişizdir.Kabul etmesek, hiçbir zaman geriye dönme ümidi kalmaz. Didişiriz. Seven didişince, nebze nakil olur gövdesi ona. Didişmekte samimiyet ister, sınırı aşmamak koşulu ile.
Aşkın diğer adıdır; samimiyet. Ademoğlu ile Havva kızını avucunun içine alan hissiyattır.İnsani ilişkide olmazsa olmaz içtenliktir. Kötümser olmaya gerek yok, yoktan var eden elbette yolu çöle savurmaz. Her şey boğun eğer.Müslümanlık bir takıma samimiyettir. Rabbimiz bizden takva koşulu ile ibadetlerimizi emreder.
Bugün Kemal Sunal’ın annesinin ölüm haberini okuduğumda ” samimiyetin annesi ölmüş” dedim. Aslında sinemadaki karakteri her zaman bana, ikinci sınıf komedi gelmiştir. Çünkü çok avamdır.Ama halk tarafından hala çok sevilen figürdür.
WhatsApp’de … tam bir Anadolu bağrından kopup gelen kraliçe.( Burada anlatım bozukluğu var, ironi var.) Samimiyetle, belki mükemmelle ulaşamazsın ama sahip olduğun seni mutlu kılar.