Karlı bir gecede;
Hazan mevsiminden yetişmiş, bir gül gördüm,
Ne nâzen de duruşu ne de gamzeli gülüşü kalmış.
Yaşamalıyım derken;
Gözlerinden, iki çift damlanın aktığını gördüm,
Kahverengi gözlere, kızılımsı kanlar olmuş.
Bahara eriştim derken;
Ölümünü, kendi dudaklarından ilan ettiğini gördüm,
Bir umut bahar da, hayata gözlerini yummuş.
Unutuldum derken;
Ney’ler de adına besteler dizildiğini gördüm,
Gözlerden öteye yüreklerde, adı hasretle benimsenmiş.
Buğulu gözlerimle,
Hasret dolu yüreğimle,
ÖLÜMSÜZ sevdana
SELAM olsun…….
=NEYZÂDE
