Sararmış onca yaprak arasında
Yürürsün…
Yürürsün varacak bir yer olmadan
Bir şey çağırır seni duyarsın
Gidersin…
Gidersin sese doğru adım adım
Altında yapraklar çıtırdayarak
Bir akılsız canlı gibi ilerlersin
Anlamadan,bilmeden,irkilmeden…
Sayısız düşünülecek fikir varken aslında
Yok sayarsın orda tüm fikirleri
Yaşanmış ve yaşanmakta olanın hülyası
Bedenini bir sarmaşık gibi sarınca
Pek de önemi yok düşünmenin
Ve onca fikrin zikredilmesinin…
