Sen orada, denizin haykıran sonsuzluğunda çocukluğunun düşlerini kurcalarken ben oradaydım. Pek de kolay olmadı karşında dimdik durmak. Habire kurcalıyordun bir şeyler çıkarıp getirmek istercesine. Bana bişeyler anlatmak istiyordun belki de. Seni o kadar anlamak istemiyordum ki sarhoş gezen kelimelerin gökyüzümüzü yarıyordu fakat ben kafamı kaldırıp bakmaya tenezzül etmiyordum. Seninle şairleri konuştuk o gece. Pis ağızlılarından. Denizin berraklığına toz kondu o gece, pis ağzımızdan. Rakılar deniz oldu. Çarşaflar yetmedi geceyi doyurmaya. Ve çarşaflar yetmedi o geceyi sabah etmeye. Yine o sensin sevgilim. Biliyorum dalgaların sesiyle uyuttun beni ve uğurladın…
