Valf

sevmek hala sevmek ve ayrılıklar ona dahil   rölativite dahi göreceli hayat kısa elmalar düşüyor   hiçbir şey değişmedi haritada parmakla gösterdiğimiz yerlerin özlemini çekiyorum hala sen sigaranı bitirdiğinde benim…

Aynadaki yüzünle yetinip üzülüyorsun Oysa her dünyayı betimleyen bir parçanı anlatıyor senin Önce dudaklarına özenip ayırıyorlar kıtaları ülkelere Sonra kirpiklerine paralel uzanıyor dağlar En fazla parmak uçların kadar ısınıyor havalar…

izlemekten vazgeçme o buz mavisi duvarı bayatlamış bir algoritma içinde dönüp dur dur geç değil; hayli karanlık, saat 3 suları bir kağıt sana düşman, ki onun değişmez huyudur bu sus…

Bazı şeyler vâr olmak kadar refleksif, bazılarıysa ait olmak kadar ruhun çemberinde Kimi adamların da sesleri şiir, hangi kadının adını ansalar saplanmış virgüller bırakıyorlar etlerinde Böylece ne varsa ezberimde bazı…

Uçuşan çiçek tozlarından birini yakala Parmak ucuna papatyalar, aklına güneş takılsın Oturalım bir ağaç altına, bi buluta bakarak Fısılda gökyüzüne: “Her bahar başka başka kadınsın”