Sen benim en aydınlık yanım,
Ki aşk bir adımlık mesafede karanlığa daha yakınken.
Masum bir öpücük kadar şefkatli,
Kapıyı çarpıp çıkacak kadar öfkeli bazen;
İnce bir çizgi.
Ki ben çizgilerin düz olduğuna inanmam.
A noktasından B noktasına giden yolu bile hep düz gösterdiler bize,
Oysa hiçbir çizgi yokuşsuz olmadı hayatta.
Benim sayısal zekam da kötün zaten,
Belki de kafam güzeldi;düz çizgide yürüyemeyecek kadar.
Ama ne diyorum işte;
Sen benim bütün tereddütlerimin içindeki inançsın bazen.
